RORATY

Azu

Jest jest jest!! (MAP - tak, udało się Very Happy

) Jezusek jest u nas w domu Smile

Myślę, że jest to najwspanialsze zakończenie rorat, jakie sobie mogłam wyobrazić...
Nie mogłam uwierzyć, jak ojciec Przemek wylosował wierszyk mojego brata, a potem Pan Jezus znalazł sie u mnie na kolanach. W czasie drogi do domu czułam sie, jakby Bóg prosto z kościoła postanowił odwiedzić nasz dom, zobaczyć, jak u nas jest, jak przebiega nasze codzienne życie. Postanowił odwiedzić nasz dom, gdzie jeszcze nie ma żadnych lampek, ozdób, choinki; dom, który wcale nie był gotowy na Jego przyjście... Niestety przez parę godzin był w domu zupełnie sam, bo ja i brat poszliśmy do szkoły, a mama do pracy. Ale gdy już wracałam do domu myślałam tylko o tym, że będę mogła się z Nim spotkać!
Wiele mi te Jego odwiedziny dały do myślenia. Uświadomiłam sobie, że przecież Jezus jest przy nas cały czas, zawsze, tak realnie właśnie w naszym domu. Gdy już jutro odniesiemy figurkę do kościoła, to przecież On będzie u nas nadal...
Poza tym naszła mnie taka myśl - przez te wszystkie dni rorat codziennie trafiał do innej rodziny, codziennie był u kogoś innego w domu. Może raz trafił do rodziny głęboko wierzącej, ale innym razem do rodziny alkoholików albo do rodziny ateistów... Właśnie to jest w Jezusie wspaniałe, że mimo, że przyjął postać małego dziecka, nie boi się przychodzić do wszystkich ludzi - co więcej, chce przyjść do każdego z nas, do każdego człowieka na świecie... Chce się urodzić w każdym domu, w każdym sercu...
Poza tym - figurka będzie u nas tylko na jeden dzień, a to tak bardzo krótko. Ale tak właśnie jest w życiu - nie mamy bezczynnie siedzieć i czekać, aż Jezus do nas przyjdzie - On już przyszedł, musimy wykorzystywać jak najlepiej każdą chwilę swojego życia, trzeba Go nam adorować każdą myślą, każdym oddechem; nie ma czasu na bezczynność, życie wcale nie jest takie długie.

Ann

No i Dzień Szesnasty. Nie macie pojęcia ile radości sprawił mi ten jeden dzień z małym Jezusem Smile

Masz rację Karolinko, On jest z nami cały czas... Ale zadziwiające jest to... że przecież nie musiał wcale przychodzić do nas. U ilu postanowił się zatrzymać a ilu się nie doczekało... może to zabrzmi głupio?, śmiesznie?, nielogicznie? ale mimo, iź jest to figurka a nie żywa osoba, to kiedy trzyma się Go na rękach i ma możliwość zatrzymania na jeden dzień w domu, odczuwa się wewnątrz taką niewytłumaczalną radość... zupełnie tak, jakby niosło się samego małego Jezusa do swojego domu Smile

Ja do tej pory nie mogę w to uwierzyć.... ja, taki stary koń, wrzuciłam tą sentencję aby poprostu była sobie.... a tu masz Razz

mały psikus od naszego Pana i figurka wędruje do mojego domu Razz

To był naprawdę wyjątkowy dzień Smile

Wracając do dzisiejszych rorat.
Pomimo pewnych komplikacji był to czas radości i jako takiego skupienia. Chociażz tym drugim było gorzej, bowiem mój umysł zaprzątały myśli a propos wyjątkowego gościa Smile

Cieszę się również z tobą Karolinko. Naprawdę, to bardzo wyjątkowy dar Smile

no i do zobaczenia w sobotni poiranek. Nie mogę uwierzyć, że to już koniec... tak się przyzwyczaiłam, że mogłabym chodzić dalej Very Happy

już mi obojętne zmęczenie.... możemy to przedłużyć Very Happy

a tak bardziej serio serio... nie mogę uwierzyć, że święta są tuż za rogiem. A w domu nie widać ani grama świątecznych przygotowań Razz

rahas

dzień szesnasty...

niech wam będzie powiem to... byłam Rolling Eyes

MAP

NIE CHCE MI SIE!!!!!!!

Ann

A moja mama zaspała Sad

i dzień siedemnasty rozpocznę bez niczego Sad

smutno mi strasznie Sad

Azu

Aniu nie martw się! Tyle chodziłaś na roraty, tak się przygotowywałaś do Świąt, że ten jeden dzień nic nie zmienia Very Happy

Nie możesz się załamywać tuż przed Świętami... trzymaj się Wink

Dziś było o śmierci Franciszka... przypominacie sobie pierwsze roraty? Franciszek strasznie się od tamtego czasu zmienił... Najpierw był młody, bogaty, piękny - zupełnie jak jakiś nieśmiertelny człowiek, jakby śmierć w ogóle go nie dotyczyła i miał żyć wiecznie... niczym się nie przejmował i nie myślał o przyszłości... A potem Franciszek żył ze śmiercią jak z siostrą - uświadomił sobie, że śmierć jest piękna, bo jest Bramą do Nieba, jedyną Bramą! Dlatego, gdy już śmierć przyszła na pewno się nie bał. Poza tym nie tracił nic, bo był ubogi, a zyskiwał wszystko!!!

Dziękuję Wam za obecność na roratach i świadectwo Smile

goodday

ale jakoś im bliżej końca tym piękniej, a koniec już tuż tuż za rogiem...

Gusia

cudowny dzień Smile

cudowne wszystko Wink

"Każdy wschód słońca Ciebie zapowiada, nie pozwól nam przespać poranka..."
szkoda, że jeszcze tylko jedne roraty w tym roku, ale w końcu trzeba się kiedyś wyspać Razz

jestem bardzo szczęśliwa, mimo nie wyspania i natłoku roboty Wink

do poniedziałku Razz

warszawska jesień :PP

Niestety w tym roku nie byłam ani razu na roratach i chyba już nie będę :hamster_cies2:

Ale będę na Pasterce :hamster_moe:

WRÓCIŁAM!!!!!!!!!!!!!!!! :hamster_evillaugh:

MAP

O!!!

Nieeeeeeee....

Ann

Wiesz Karolcia, ja poprostu przywykłam do takiego rozpoczynania każdego dnia Adwentu. Dla mnie liczy się każdy dzień. Masz rację, jeśli o załamywanie chodzi. Nie załamałam się ale jest mi najzwyczajniej w świecie smutno Sad

Każdy dzień rozpoczynał się od mszy, taki power na resztę całości... a dzisiaj było mi tak cięzko przez te 13 h... na przerwie o mało nie zasnęłam...
ale wracając do samych rorat...
Dla mnie to był bardzo wyjątkowy czas. Od paru lat twierdziłam, że roraty są przeznaczone tylko dla dzieci... że jestem już za duża... poza tym szkoła i te sprawy, nie chciało się wstawać... jeszcze żeby z lampionem iść? mowy nie ma... Ale to nieprawda. Roraty są bardzo szczególnym czasem. Wyrzeczeniem się właśnie tego snu na rzecz trwania w oczekiwaniu na Jego przyjście Smile

Bardzo wam wszystkim dziękuję za wspaniale przeżyte chwile... pyszne śniadanka... rozmowy... itp Smile

Widzimy się bankowo w poniedziałek i na pasterce, bai bai Smile

Azu

W-wska jesieni, możesz jeszcze przyjść w poniedziałek Razz

Ann

Właśnie, w poniedziałeczek ostateczny "poranek" z roratami Smile

mam nadzieję, że spotkamy się wszyscy Smile

Tak, tak Asiu przyjdź Smile

He he he, a kogóż to widziały moje oczęta dzisiaj z samego rana. Nie dość, że dwie ważne osóbki to jeszcze gościa Very Happy

i pomysleć, że chciałam się wybrać na mszę o 7:00... a tu znowu Pan Bóg zrobił mi psikusa i pozwolił mi zaspać Razz

Azu

MAP

it's over...

goodday

aż łezka kręci się w oczku Wink

Gusia

ciekawe jak będzie za rok Wink

Wesołych Świąt Kochani Smile

do zobaczenia na pasterce Wink

Azu

Dziś było ciężko wstać na Roraty... a to za sprawą kota, który nie dawał mi spać w nocy! (Tak, wczoraj przyplątał się do mnie jakiś kociak z ulicy, a ponieważ był mróz postanowiłam, że przygarnę go na Święta... mojemu psu i królikowi się ten pomysł nie spodobał). Ale przyszłam i nawet czekoladowego Mikołaja dostałam Smile

Do zobaczenia na Pasterce, wesołych Świąt Very Happy

Ann

A ja postanowiłam, że nastawię sobie budzik w telefonie bo bałam się, że zaśpię na ten ostatni poranek oczekiwania. A tego bardzo nie chciałam. Ale na szczęście zadziałało Smile

Jednak najgorsze w tym wszystkim jest to, że mam dziwne zachwiania. Raz się tak bardzo cieszę, że mam ochotę skakać z radości a innym razem zbiera mi się na płacz.... Confused

Karolinka wie co było po wyjściu z kościoła Surprised

jednak wszystko się zmieniło pod koniec dnia(na szczęście). Dziękuję ci kochana za spacerek po bulwarze :*
Pasterka... Moja pierwsza w życiu Smile

I już teraz wiem, że nie ostatnia. Dziękuję wam wszystkim za całą atmosferę, za wspólne uwielbienie narodzonego Pana i za życzenia Smile

goodday

Ania nie ma sprawy, że tak powiem: do usług

rahas

Angelina

Ann

tyle, że to nie to ;] tak na marginesie.
Szkoda, że Roraty dobiegły końca. Ale... "rekompensata" była równie miła Smile

Karolina, nie ważne czy to głupie trochę czy nie... ale warto, choćby dla tych paru krotkich chwil Wink

:*